34 Belangrijke Welzijnsstatistieken Voor 2025

Welzijnsprogramma's zijn van cruciaal belang bij het ondersteunen van individuen en gezinnen die met economische ontberingen worden geconfronteerd. Deze programma's zijn ontworpen om financiële hulp, voedsel, huisvesting en andere essentiële diensten te bieden aan mensen in nood.

Het begrijpen van de reikwijdte en impact van welzijnsprogramma’s is noodzakelijk voor beleidsmakers, maatschappelijk werkers en het grote publiek. Dit artikel presenteert 34 belangrijke welzijnsstatistieken die licht werpen op de huidige stand van de welzijnsprogramma's, de demografie van de ontvangers en trends in de loop van de tijd.

Deze statistieken bieden een uitgebreid overzicht van het socialezekerheidsstelsel en zijn rol bij het aanpakken van maatschappelijke armoede en ongelijkheid.

34 Belangrijke welzijnsstatistieken

Deze statistieken bieden een eye-openend inzicht in de realiteit waarmee miljoenen Amerikanen worden geconfronteerd, en benadrukken de cruciale rol van welzijnsprogramma's bij het waarborgen van economische stabiliteit en, uiteindelijk, overleving.

19,5% van de Amerikaanse bevolking ontvangt een of andere vorm van overheidssteun.

Het is waar: ongeveer 19,51 TP3T van de mensen die in Amerika wonen, ontvangen enige hulp uit publieke hulpprogramma's.

Dit cijfer vertaalt zich naar bijna 66 miljoen mensen die afhankelijk zijn van overheidsfinanciering om te voorzien in basisbehoeften zoals huisvesting, voedsel en gezondheidszorg.

Hoewel deze statistiek het uitgebreide bereik van deze hulpbronnen onderstreept, onderstreept het ook een flagrante sociaal-economische kwestie: dat één op de vijf Amerikanen deze steun nodig heeft.

Om het nog verder uit te splitsen: publieke hulpprogramma’s variëren van Medicaid tot Temporary Assistance for Needy Families (TANF), waarbij een aanzienlijk deel ook het Supplemental Nutrition Assistance Program (SNAP) ontvangt, ooit algemeen bekend als voedselbonnen.

De demografische samenstelling is breed: ouderen die worstelen met medische rekeningen, werkende ouders die een minimumloon verdienen om de tafel voor hun kinderen te dekken, en nog veel meer mensen die dagelijks met de tegenslagen van het leven worstelen.

In 2019 ontving de publieke welzijnszorg 22,3% van de totale algemene uitgaven.

Sprekend over de inzet van het land voor het welzijn van zijn burgers: in 2019 werd ongeveer 22,3% van de totale overheidsuitgaven toegewezen aan openbaar welzijn.

Dit is geen kleine verandering; het is een bewijs van de mate waarin onze samenleving economische ongelijkheid erkent en aanpakt.

Deze budgettaire toewijzing is verspreid over meerdere subcategorieën binnen de welzijnszorg: voedingsbijstandsprogramma's, huisvestingssubsidies, gezondheidszorgdekkingsregelingen zoals Medicare en Medicaid, en initiatieven voor inkomensondersteuning voor zowel niet-werkende als werkende gezinnen met een laag inkomen.

1 op de 7 kinderen in de VS leeft in armoede.

Een verontrustende realiteit: één op de vijf kinderen in Amerika leeft onder de armoedegrens. Dit is niet zomaar een koude statistiek, maar levende, ademende kinderen die hongerig naar bed gaan, geen onderwijskansen krijgen en een sombere toekomst tegemoet gaan vanwege financiële beperkingen.

Hun ervaringen worden bepaald door schaarste: ontoereikende voeding, onbetaalbare gezondheidszorg, ondermaatse huisvesting of zelfs dakloosheid.

Lees ook: 34 Statistieken over fraude met sociale voorzieningen per land [Statistieken voor 2025]

Ruim 38 miljoen mensen in de VS ontvangen voedselbonnen.

SNAP (Supplemental Nutrition Assistance Program), of voedselbonnen, ondersteunt meer dan 38 miljoen Amerikanen. Een achtste van de totale bevolking is afhankelijk van overheidssteun voor een basisbehoefte: voedsel.

Dit programma voorkomt ondervoeding en hongersnood en verbetert de gezondheidsresultaten door de ontvangers in staat te stellen zich gezondere voedselopties te veroorloven.

Hoewel het alarmerend mag lijken dat meer dan 11% van de natie SNAP nodig heeft om maaltijden op tafel te zetten, weerspiegelt dit cijfer de cruciale rol van SNAP in het sociale vangnet van Amerika.

Bijna de helft van de Amerikanen is van mening dat de regering de uitgaven voor de sociale zekerheid moet stimuleren.

Sociale zekerheid is een cruciale pijler van het welzijn van senioren en anderen die niet kunnen werken vanwege een handicap of andere problemen. Wat dit betreft blijkt uit een opwindend onderzoek dat bijna de helft van de Amerikanen vindt dat er meer uitgaven aan socialezekerheidsprogramma's moeten worden gedaan.

Veel medeburgers begrijpen de enorme uitdagingen waarmee deze kwetsbare bevolkingsgroepen worden geconfronteerd.

40% van de daklozen in de VS heeft een handicap.

Heeft u zich ooit afgevraagd welk percentage van de dakloze bevolking van Amerika te kampen heeft met dakloosheid en handicaps? Het cijfer staat op een duizelingwekkende 40%.

Deze groep wordt geconfronteerd met unieke uitdagingen bij het navigeren door essentiële diensten zonder vaste adressen, terwijl ze omgaan met hun handicap.

25% van de wereldbevolking heeft geen toegang tot fundamentele sociale bescherming.

De harde realiteit is dat toegang tot sociale basisbescherming voor een kwart van de wereldbevolking een droom blijft.

Dit cijfer omvat de toegang tot steun tegen werkloosheid, ziekte en invaliditeit en programma's die zijn ontworpen om de economische armoede aan te pakken.

De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) suggereert dat deze discrepantie het grootst is in lage-inkomenslanden, waar overheidsfinanciering voor de sociale voorzieningen niet in verhouding staat tot de behoeften van de bevolking. Dit stelt de mondiale autoriteiten voor cruciale uitdagingen in hun gedeelde ambitie om armoede in alle vormen uit te roeien.

Elk jaar besteedde de Amerikaanse regering ongeveer $100 miljard aan bedrijfswelzijn.

Het welzijn van bedrijven duidt op financiering of een gunstige fiscale behandeling die door de overheid wordt aangeboden aan bedrijven en industrieën.

Elk jaar versterkt dit aanzienlijke deel van de begroting (geschat op zo'n 14.000 miljard euro) het Amerikaanse bedrijfslandschap – een cruciale factor voor het scheppen van banen en de groei van het bbp.

Critici beweren echter vaak dat dit bedrag efficiënter zou kunnen worden gekanaliseerd in publieke welzijnsprogramma's ten behoeve van armere huishoudens.

Dit discours roept intrigerende vragen op over de rechtvaardige verdeling van hulpbronnen, waarbij de voortdurende evenwichtsoefening tussen bedrijfsonderhoud en sociale rechtvaardigheid wordt benadrukt.

50% van de wereldbevolking wordt door geen enkele sociale verzekering gedekt.

Een verrassende statistiek uit ILO-rapporten suggereert dat ongeveer de helft van onze wereldbevolking geen enkele vorm van sociale verzekering heeft.

Dit betekent dat ze onbeschermd blijven te midden van de onzekerheden van het leven, zoals ziekten, verwondingen of zelfs louter ouderdomsproblemen.

Soms blijven ze leeg zonder inkomen om de dagelijkse zaken te regelen als er zich onverwachte tegenslagen voordoen.

Het onderstreept een alarmerend vacuüm in ons mondiale vangnetsysteem, wat bewijst dat er nog veel meer werk nodig is voordat we de idealen van het universele basisinkomen verwezenlijken.

Eén op de vier volwassenen in de VS heeft tijdens zijn leven enige vorm van overheidssteun ontvangen.

Het is een ontnuchterend feit: één op de vier volwassenen in Amerika heeft zich uiteindelijk voor steun tot publieke hulpprogramma's gewend.

Deze statistiek toont de prevalentie en relevantie van welzijnsdiensten; ze zijn niet alleen voorbehouden aan een afgelegen deel van de samenleving.

In plaats daarvan kruisen dergelijke programma's de levens van gewone mensen uit de arbeidersklasse in moeilijke tijden - of dit nu het gevolg is van baanverlies, medische noodsituaties of plotselinge rampen.

60% van de gezinnen die in de VS tijdelijke hulp voor behoeftige gezinnen (TANF) ontvangen, zijn eenoudergezinnen.

Ontvangers van eenoudergezinnen vormen bijna 60% van de gezinnen in het TANF-programma. Deze verhouding toont hun kwetsbaarheid voor financiële uitdagingen.

Unieke omstandigheden gaan gepaard met alleenstaand ouderschap. Problemen zijn onder meer het combineren van werk met kinderopvang en het navigeren door het leven zonder de hulp van een partner.

Deze feiten bewijzen dat socialezekerheidsstelsels zoals TANF onmisbaar zijn. Het zijn pijlers die de familiale stabiliteit ondersteunen.

70% van de armen in de wereld leven op het platteland.

Wereldwijd woont 70% van de mensen die in armoede leven op het platteland. Stedelijke gebieden dragen vaak de meest levendige kenmerken van achterstelling in de populaire cultuur.

Desondanks moeten onze perspectieven op de mondiale armoedeverdeling opnieuw worden beoordeeld. Dit is te wijten aan een dataverschuiving die de economische ontberingen in plattelandsgemeenschappen benadrukt.

Deze gebieden lijden aanzienlijk onder de beperkte toegang tot kwaliteitsonderwijs. Ook ontbreekt het hen aan goede gezondheidszorg. Moderne basisvoorzieningen zoals stabiele elektriciteit en schoon water zijn ook schaars.

Onder 1% van de hulpfondsen van 2016 waren de steunfondsen gekoppeld aan frauduleuze activiteiten.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, komt sociale fraude verrassend weinig voor. In 2016 was minder dan 1% aan hulpfondsen gekoppeld aan frauduleuze activiteiten.

Dit feit wijkt af van het stereotype dat stelt dat uitkeringsontvangers het systeem waarschijnlijk zullen bedriegen.

Het onderstreept de realiteit dat de meesten eerlijk zijn en echt hulp nodig hebben. Er zijn strenge beleidsmaatregelen en fraudedetectiesystemen geïmplementeerd om de systeemintegriteit verder te versterken.

Tot de maatregelen behoren onder meer het matchen van gegevens, voorspellende analyses en mechanismen voor openbare rapportage, die ervoor zorgen dat welzijnsmiddelen de beoogde begunstigden bereiken.

80% van de mondiale uitgaven aan sociale bescherming vindt plaats in landen met een hoog inkomen.

Er komt een opvallend onevenredige trend naar voren in de mondiale uitgaven voor sociale bescherming: landen met een hoog inkomen zijn goed voor ongeveer 80%.

Dit wijst op een ongelijke verdeling van deze cruciale hulpbronnen op het wereldtoneel. Waar staan de lage-inkomenslanden?

Helaas zijn zij verantwoordelijk voor minder dan 20%, waardoor grote delen van hun bevolking geen goede sociale beschermingsregelingen hebben, zoals gezondheidszorg, pensioenzekerheid, kinderbijslag of inkomenszekerheid tijdens werkloosheid of ziekte.

De kloof benadrukt een dringende behoefte aan grotere mondiale inspanningen om een bredere dekking te bereiken.

1 op de 3 vrouwen wereldwijd heeft geen toegang tot zwangerschapsuitkeringen.

Door een beeld te schetsen van de genderongelijkheid die diepgeworteld is in de mondiale demografie, komt een onthutsend feit naar voren: één op de drie vrouwen wereldwijd heeft geen toegang tot zwangerschapsuitkeringen.

Het onvermogen van de samenleving om dit fundamentele mensenrecht te verlenen, verergert de economische problemen van veel vrouwen bij de zorg voor pasgeborenen of bij het omgaan met gezondheidsproblemen na de bevalling.

Vrouwen zonder toegang tot zwangerschapsuitkeringen worden vaak gedwongen te kiezen tussen het verdienen van hun dagelijks brood en het garanderen van goede zorg voor zichzelf en hun pasgeborenen – een strijd die onze ingetogen toewijding aan gendergelijkheid weerspiegelt.

Slechts 45% van de wereldbevolking wordt gedekt door ten minste één socialezekerheidsuitkering.

Denk er eens over na: iets minder dan de helft van de wereldbevolking heeft minimaal één socialezekerheidsuitkering, of het nu gaat om een ziektekostenverzekering, pensioenen, werkloosheidsuitkeringen of kinderbijslag.

Deze statistiek laat zien dat sociale beschermingsmaatregelen nog steeds een enorme weg te gaan hebben om betekenisvolle, verreikende veiligheid te bewerkstelligen.

Voor de duizelingwekkende 55% betekent dit leven zonder een vangnet dat hen zou kunnen ondersteunen in tijden van crisis – een situatie die nog werd versterkt tijdens onvoorziene omstandigheden zoals de recente COVID-19-pandemie.

10% van de wereldbevolking leeft dagelijks van minder dan $1,90.

Het is alarmerend dat één op de tien mensen wereldwijd moet rondkomen van minder dan $1,90 per dag – onder de internationale armoedegrens.

Deze individuen worstelen voortdurend met een karig en vaak onbetrouwbaar inkomen dat nauwelijks voorziet in basisbehoeften zoals voedsel en onderdak.

De verpletterende last van zulke extreme armoede is niet alleen een probleem van de ontwikkelingslanden; Ook in landen met hoge inkomens zijn er zakken te vinden, die een grote inkomensongelijkheid uitbeelden.

In de VS zijn bijna 76,3% van de TANF-ontvangers kinderen.

Denk hier eens over na: Drie van de vier ontvangers van het Tijdelijke Hulp voor Behoeftige Families (TANF)-programma zijn kinderen. Ongeveer 76% zijn begunstigden die nog niet eens de volwassen leeftijd hebben bereikt.

Het roept diepe zorgen op over kinderarmoede in Amerika, die deze welzijnsprogramma's proberen te verzachten door gezinnen financiële hulp te bieden voor de essentiële behoeften van hun kinderen, zoals voedsel en medische zorg.

55% van de wereldbevolking heeft geen toegang tot sociale bescherming.

Het is een verontrustend feit, even verrassend als waar: 55% van onze mondiale familie heeft geen toegang tot sociale bescherming.

Dit betekent dat de meeste mensen over de hele wereld zonder vangnet leven waar ze in moeilijke tijden op kunnen terugvallen – of het nu gaat om inkomensverlies, slopende ziekten of onvoorziene rampen.

Een kloof die grotendeels onbeantwoord blijft door overheidsbeleid en humanitaire hulp: het gebrek aan alomvattende socialezekerheidsmaatregelen maakt maatschappelijke segmenten kwetsbaar voor armoede en armoede.

1 op de 7 mensen in de Europese Unie loopt risico op armoede of sociale uitsluiting.

Ondanks dat het een van de rijkste regio's ter wereld is, wordt ongeveer 1 op de 7 mensen – bijna 15% – binnen de jurisdictie van de Europese Unie geconfronteerd met potentiële armoede of sociale uitsluiting.

De wijdverbreide economische discrepantie wijst op systemische problemen die diep geworteld zijn in de arbeidsmarkten en het sociale beleid in dit geografische cluster.

Gezien deze kansen krijgen welzijnsprogramma’s die gericht zijn op de bevordering van duurzaam levensonderhoud en actieve inclusiestrategieën een grotere prioriteit dan ooit.

Lees ook: 25 Foreclosure-statistieken voor 2023 [De cijfers van de crisis?]

40% van de wereldbevolking heeft geen toegang tot een ziektekostenverzekering.

Vier op de tien mensen wereldwijd beschikken niet over enige vorm van ziektekostenverzekering. Dit opmerkelijke percentage laat een flagrante kloof zien in de toegankelijkheid van gezondheidszorgsystemen wereldwijd.

In bepaalde regio's, waar eigen betalingen verplicht zijn omdat er geen paraplu voor de gezondheidszorg bestaat, worden individuen vaak met financiële problemen geconfronteerd; sommigen worden zelfs in extreme armoede gedreven als gevolg van een ernstig gezondheidsprobleem.

Hierin ligt een duidelijke herinnering dat universele gezondheidszorg meer is dan alleen betaalbare medische diensten; het is een dringende noodzaak om ervoor te zorgen dat niemand verarmt omdat hij de pech heeft gehad ziek te worden.

1 op de 10 mensen in de wereld leeft in extreme armoede.

Ja, het is ontnuchterend om te weten dat 1 op de 10 mensen wereldwijd in extreme armoede leeft en moeite heeft om te overleven met minder dan $1,90 per dag. Volgens gegevens van de Wereldbank komt dit cijfer neer op ongeveer 734 miljoen individuen.

Ondanks mondiale inspanningen blijft financiële onzekerheid grote bevolkingsgroepen teisteren, voornamelijk als gevolg van ongelijkheid, beperkte onderwijsmogelijkheden en systemische sociaal-economische ontkoppelingen. Deze omstandigheden leiden vaak tot een gebrek aan goede voeding en gezondheidszorg.

Ongeveer 1,2 miljoen veteranen ontvangen SNAP-hulp.

Nu we dichter bij huis wonen, vertrouwen ongeveer 1,2 miljoen veteranen in Amerika op SNAP-voordelen. SNAP gaat niet alleen over het verzachten van de honger; het gaat erom ervoor te zorgen dat degenen die deze natie hebben verdedigd, niet financieel achterblijven zodra hun dienst eindigt.

Hoewel dit programma ongetwijfeld een reddingslijn is geweest voor veel veteranen die worstelen met voedselonzekerheid, is het een wegwijzer die wijst naar de bredere kwestie: veel veteranen worden na hun militaire dienst geconfronteerd met aanzienlijke economische ontberingen om terug te keren naar het burgerleven.

20% van de wereldbevolking heeft toegang nodig tot adequate huisvesting.

Huisvesting is een fundamenteel mensenrecht; Niettemin is 20% van de wereldbevolking verstoken van deze fundamentele behoefte aan veilig en adequaat onderdak.

Volgens gegevens van de VN leven ongeveer 1,6 miljard mensen wereldwijd in ontoereikende huisvestingsomstandigheden – vaak zonder basisinfrastructuur zoals stromend water of elektriciteit, of leven ze in overbevolkte sloppenwijken en tijdelijke huizen.

Kinderarbeid in ontwikkelingslanden.

In de meeste ontwikkelde landen is de kindertijd een periode van leren en groei. In ontwikkelingslanden loopt echter één op de zes kinderen vast door werk.

Deze statistiek onthult een verontrustende realiteit voor ongeveer 158 miljoen kinderen wereldwijd, die gedwongen zijn te werken als gevolg van armoede en gebrek aan toegang tot onderwijs.

Meerdere factoren, waaronder systemische armoede, zwakke wetgeving en de dringende behoefte aan gezinsinkomen, dragen bij aan dit probleem.

De Internationale Arbeidsorganisatie werkt onvermoeibaar om dit probleem uit te roeien; kinderarbeid blijft echter diepgeworteld in deze samenlevingen.

50% van de vluchtelingen in de wereld hebben geen sociale bescherming.

Wist u dat de helft van de vluchtelingen in de wereld geen toegang heeft tot enige vorm van sociale bescherming? Dit duizelingwekkende aantal benadrukt de kwetsbaarheid waarmee miljoenen mensen die ontheemd zijn door burgerlijke onrust of natuurrampen worden ervaren.

Het ontbreken van essentiële diensten zoals gezondheidszorg, huisvesting, voedselzekerheid en onderwijs voegt nog een extra laag ellende toe aan een toch al traumatiserende situatie.

Hoewel de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties (UNHCR) ernaar streeft dit probleem samen met de gastlanden te verzachten, schieten hun inspanningen vaak tekort vanwege een gebrek aan financiering en politieke steun.

Ouderen zonder pensioen.

Kijk om je heen: 1 op de 5 ouderen wereldwijd ontvangt geen pensioen. Deze verontrustende mondiale statistiek onderstreept hoe ondergefinancierde ouderenzorgsystemen de omvang van de sociaal-economische problemen onder oudere volwassenen onderschatten.

Zonder een vast inkomen na hun pensionering hebben deze mensen moeite met het dekken van de dagelijkse uitgaven, wat leidt tot financiële instabiliteit tijdens wat hun 'gouden jaren' zouden moeten zijn.

Deze nijpende situatie vraagt om alomvattende hervormingen van de pensioenstelsels wereldwijd om een financieel veilige toekomst voor onze vergrijzende bevolking te garanderen.

41,6% van de welzijnsdeelnemers in de VS in 2012 waren Afro-Amerikaans.

De verdeling van de uitkeringsontvangers naar ras is een onderwerp van veel discussie geweest en is voor velen vaak een gevoelig onderwerp.

Maar de statistieken zijn duidelijk: in 2012 was 41,6% van de welzijnsdeelnemers in Amerika Afrikaans-Amerikaans. Dit cijfer is opzienbarend, gezien het feit dat Afro-Amerikanen destijds ongeveer 13% van de totale Amerikaanse bevolking uitmaakten.

Deze statistieken werpen licht op de diepgewortelde ongelijkheid binnen de samenleving en benadrukken de grote verschillen die verband houden met ras, die van cruciaal belang zijn om aan te pakken bij het ontwerpen van effectief overheidssteunbeleid.

30% van de wereldbevolking heeft hulp nodig bij het verkrijgen van toegang tot schoon water en sanitaire voorzieningen.

Wereldwijd bestaat er veel diversiteit, maar ze zijn niet allemaal even omarmd; Eén van die diversiteit waar niemand deel van wil uitmaken, is de toegang tot schoon water en sanitaire voorzieningen.

Is het moeilijk voor te stellen dat bijna 30% of ongeveer 2 miljard mensen wereldwijd geen goede toegang hebben tot dergelijke basisvoorzieningen? Dit benadrukt een grote mondiale ongelijkheid die dringend aandacht behoeft.

Water is niet slechts een handelswaar; het is in plaats daarvan een fundamenteel mensenrecht dat nodig is om te overleven en de gezondheid te behouden; Ook sanitaire voorzieningen spelen een essentiële rol bij het voorkomen van ziekten en het waarborgen van de persoonlijke waardigheid.

1 op de 4 mensen in de wereld heeft geen toegang tot elektriciteit.

De beschikbaarheid van elektriciteit als vanzelfsprekend beschouwen is gebruikelijk voor mensen die in ontwikkelde landen als de Verenigde Staten wonen, omdat deze cruciale hulpbron huizen verlicht, apparaten van stroom voorziet, voedsel verwarmt en ons verbonden houdt.

Stel je voor dat elektriciteit ontoegankelijk blijft voor een verbazingwekkend kwart (25%) van de wereldbevolking, of ongeveer 1,7 miljard mensen, voornamelijk uit Afrika en Azië!

Houtskool of dierlijke mest die als brandstof wordt gebruikt, heeft een negatieve invloed op de gezondheid en het milieu, terwijl afwezigheid de mogelijkheden beperkt om vaardigheden te vergroten, zoals studeren in het donker of het starten van een elektronisch bedrijf.

40% van de wereldbevolking heeft toegang nodig tot onderwijs.

Een opzienbarende 40% van de wereldbevolking heeft geen toegang tot adequaat onderwijs. Dit betekent dat ongeveer 3 miljard mensen dit fundamentele mensenrecht wordt ontzegd.

Publieke hulpprogramma’s kunnen een cruciale rol spelen bij het terugdringen van dit cijfer. Door subsidies aan te bieden en scholen op te richten in achtergestelde gebieden kunnen overheden ervoor zorgen dat elk kind toegang heeft tot kwaliteitsonderwijs, waardoor de cyclus van generatiearmoede wordt doorbroken.

In 2012 vormden alleenstaande moeders 50% van de welzijnsdeelnemers in Amerika.

In 2012 werd gemeld dat de helft van het totale aantal bijstandsontvangers alleenstaande moeders waren. De moeilijkheden waarmee deze vrouwen worden geconfronteerd zijn tweeledig: zij dragen financiële lasten als enige verdiener en worden geconfronteerd met de tijdrovende eisen die het ouderschap met zich meebrengt.

Welzijnsprogramma's zoals TANF en SNAP helpen deze hardwerkende vrouwen en hun gezinnen te beschermen tegen armoede en bieden tegelijkertijd een vangnet terwijl ze streven naar economische zelfvoorziening.

1 op de 3 mensen wereldwijd heeft toegang nodig tot voldoende voedsel.

Een andere grimmige statistiek die de mondiale ongelijkheid weerspiegelt, is dat een derde van de mensen wereldwijd geen stabiele toegang heeft tot voedzaam voedsel. Veel ontwikkelde landen pakken dit aan met voedselbonneninitiatieven zoals het Amerikaanse SNAP-programma, terwijl talloze NGO's wereldwijd zich richten op het bestrijden van ondervoeding en voedselschaarste.

Gezien deze statistiek blijft er nog veel werk over voor mondiale beleidsmakers om ervoor te zorgen dat niemand als gevolg van armoede te maken krijgt met honger en ondervoeding.

In het begrotingsjaar 2020 werd $31,55 miljard toegewezen aan TANF-steunverlening.

In het fiscale jaar 2020 was $31,55 miljard bestemd voor TANF-programma's in heel Amerika. Deze fondsen worden geïnvesteerd in het helpen van kwetsbare gezinnen om zelfvoorzienend te worden door middel van werkvoorbereiding en trainingsprogramma's en het bieden van onmiddellijke directe financiële steun waar nodig, zoals huurbijstand of subsidies voor kinderopvang.

Er bestaan vaak verschillen in de verdeling tussen staten, waardoor de financiering per persoon in de verschillende regio's wordt beïnvloed en er een ongelijk landschap ontstaat in de sociale uitkeringen voor Amerikaanse burgers.

Veelgestelde vragen over welzijnsstatistieken

Conclusie

Nu we dit onderzoek naar welzijnsstatistieken afronden, is het duidelijk dat welzijnsprogramma's een cruciale rol spelen bij het verlichten van armoede en ontberingen, zowel nationaal als mondiaal.

Van de talloze alleenstaande moeders die onvermoeibaar werken om voor hun kinderen te zorgen, tot degenen die moeite hebben om toegang te krijgen tot onderwijs over de hele wereld: deze cijfers weerspiegelen de echte verhalen erachter.

We hopen dat u nu beter geïnformeerd bent over de omvang en het belang van overheidssteun. Gewapend met deze statistieken kunnen we allemaal een groter begrip en medeleven bevorderen tegenover onze medeburgers die afhankelijk zijn van deze essentiële programma’s.